Drodzy Diecezjanie,
Królestwo Niebieskie to nowy Lud Boży, to Kościół, który założył Jezus Chrystus. On w Nim żyje i działa. To Najświętsza Maryja Panna i święci, którzy są Jego prawdziwym "skarbem ukrytym" (Mt 13, 44). Są też w nim zwykli ludzie, żyjący i pragnący zbawienia. Wszyscy tam się odnajdujemy poprzez zjednoczenie z Chrystusem.
Święci to ludzie, w których sercu zawsze odnosiła zwycięstwo łaska Chrystusowa. Takim powołaniem do świętości został obdarzony ks. Jan Balicki, kapłan diecezji przemyskiej, rektor Seminarium Duchownego, człowiek, do którego można było w pełni zastosować adagium teologiczne: contemplatione activus, czyli kapłan kontemplacyjnoczynny, ceniony kaznodzieja, konferencjonista, niezmordowany szafarz sakramentu pojednania, a zarazem mąż wielkiej pobożności i pokory. Bliscy jego sercu byli wszyscy ubodzy i chorzy, a najbardziej te osoby, które potrzebowały Bożego Miłosierdzia. Z takiej pokornej służby składało się jego życie, na tym opierała się opinia o świętości, wydana przez naocznych świadków jego życia.